27 Temmuz 2008 Pazar

IŞIKLAR içinde uyu











O gün yüreğimizde mavzer
Güneş alnımızı yakıyor
Beş bin kardeş yürüyor güneşe
Mehmet kavgayı öğretiyor

Bakın bir sokak
İşte Mehmet çıkıyor
Öbür sokaktan
Yine Mehmet çıkıyor
Beş bin Mehmet koşuyor güneşe
Ölüm yağmuru hiç dinmiyor
Beş bin kardeş yürüyor güneşe
Mehmet kavgayı öğretiyor

Kuşandık genç öfkeni
Taşların kucaklarımızda
Bizlere öğrettiğin kavga
Kavgamız büyüyor omuzlarımızda
Büyüyor
Bizlere öğrettiğin kavga
Kavgamız büyüyor omuzlarımızda

1 yorum:

Adsız dedi ki...

ne kadar anlatsak eksik kalacağını bilerek başlayalım:

yarım kalan şarkı gibiydin en güzel yerinde susturulan yarım kalmış şiir gibiydin...

dostlarla paylaşılan zaman gibiydin bitmesi istenmeyen...

yitirilen bir maçın ardından dökülen gözyaşı gibiydin...




zamansız gittin oysa kimbilir kimlerin ,seninde içinde olduğun ne hayalleri vardı ,hayalleri yıkıpta gittin.

yokluğunda hiç birşeyin eski tadı yok herkes seni tanıdığı kadar,dilleri döndükçe biryerlerde birşeyler anlattı , kimi anlatılanları duyunca bu kardeşin çok ağladı...

şimdi tüm mesele sevmekte çünkü biliyorki bu kardeşin esas mesele yürekte ,esas mesele Optik olabilmekte...