Türküler Yanmaz...Sivas Unutulmaz

Yumrukluyorum duvarları

Yumrukluyorum kara gecenin bedenini

Ellerim kan içinde nehirler taşmış yanaklarımdan

Otuz yedi can

Otuz yedi gül çatlamış susuzluktan Sivas'ın içinde

Nasıl uyku tutar gözlerimi?

Döne döne semaha dönenler tutuştu önce

Sonra türküler

Sonra da şiir çığlıksız düştü türkülerin yanıbaşına.

Sivas, Sivas... !

Yiğitlik midir emanet cana kıymak?

Yiğitlik midir bir tutam ışığı kör bıçakla güneşten koparıp karanlığa kurban etmek?

Söyle hangi kitapta vardır elleri kolları bağlıyı yakmak?

Var mıdır kardelen akında bir avuç inciyi ateşe tutmak lo?

Böyle garip düştüğüme bakma böyle mahzun durduğuma...

Varsın ateşin suskunlukla beslensin

Benim de yüreğim gençliğini almış yanına

Yürür başı dik

Senin de dağların var sıvas, senin de dağların...

Dağlarında şahanların...